Bij snoezelen wordt er een specifiek appél gedaan op zintuigelijke waarnemingen. Cliënten worden via het selectief prikkelen van zintuigen in de gelegenheid gesteld hun gevoelens en emoties te uiten. Snoezelen wordt ook wel gedefinieerd als “primaire  activering. Daarbij worden de eerste ontstane en voornaamste zintuigen zoals het ruiken, het gehoor, het gezicht, de reuk, de smaak en de tast gestimuleerd.

Het woord snoezelen is een samentrekking van snuffelen, snoezen en doezen. Deze woorden geven een sfeerbeeld van een rustige, gedempte atmosfeer; een schemerige, sfeervol verlichte ruimte met zachte muziek en een prettige temperatuur.

Bij het snoezelen biedt de begeleider op gestructureerde wijze ervaringsactiviteiten aan die aansluiten op de belevingswereld van de cliënt. Dit bevordert de dialoog met de cliënt en de gevoelens van contact.

De begeleider kan de cliënt bijvoorbeeld laten ruiken (zeep. Parfums, bloemen, wierook, fruit) voelen (knuffels, zand, scheerschuim) of proeven (koekjes, drankjes).

Het is belangrijk dat er voor elke deelnemende cliënt een activiteiten plan gemaakt wordt, waarin duidelijk aangegeven staat op welke manier, met welk materiaal en hoe lang de activiteit aangeboden wordt. Dit activiteitenplan is onderdeel van het Individuele Plan van de cliënt

terug naar overzicht